Referans Kontrolleri

Daha öğrenciyken, Almanya’da yaptığım staj esnasında öğrenmiştim, şirketlerin çalışanlar hakkında verdikleri referansların kritik öneme sahip olduğunu. Almanya’daki uygulamaya göre; kişinin verilen referanslardan farklı bir tutum-davranış sergilemesi halinde, son çalıştığı işyeri, referans veren firmaya/kişiye dava açabiliyor.

Benim gördüğüm kadarıyla, Türkiye’de referans kontrolleri çok sık yapılmıyor. Bu gözlemimi, sohbet ettiğim meslektaşlarıma, çalıştığım şirketlerden ayrılan arkadaşlarımın kariyer geçişlerine ve de tabii ki kendi profesyonel hayattaki tecrübelerime dayandırarak oluşturdum.

Ama durun, o kadar da karamsar değil tablo. Elbette ki, bu kontrolleri gayet profesyonelce yapan firmalar hatırı sayılır miktarda mevcut. Özellikle seçme-yerleştirme konusunda danışmanlık yapan firmalar bu konuya hassasiyetle eğiliyor.

Geçmişte, kendi kariyerime yön verme kararı aldığım bir dönemde yaptığım iş görüşmelerinden birinde karşıma çıktı bir soru:  “Referans kontrollerinden çıkan sonuca göre, hakkındaki kararınızı değiştirdiğiniz bir adayınız oldu mu?” O görüşmede “hayır” derken, kendi içimde bu konuyu sorgulama süreci de başlamış oldu…

Gerçekten referans kontrollerinin bir etkisi yoksa, neden yapıyoruz? Etkisi çoksa, nerede yanlış yapıyoruz?

İtiraf edeyim, o iş görüşmemden sonra yaptığım tüm referans kontrollerine daha çok özen göstermeye çalıştım, daha çok soruyu farklı açılardan sorup aday ile ilgili daha çok yorum almaya çalıştım.

Sonuç mu ne oldu? Son zamanlarda yaptığımı seçme ve yerleştirme süreçlerimizde referans kontrollerinin sonuçları, karar verme sürecimize çok ciddi etkisi oldu.

Ancak yine de bazı soru işaretleri var kafamda;

·         Referans kontrolleri esnasında, herkes söylediklerinin ne kadar arkasında duruyor acaba?

·         Duygusal yönümüz, yaptığımız yorumları etkiliyor mu?

·         Çalışanı, gerçekten yaptığı işler ile mi değerlendiriyoruz yoksa hale etkisi kendisini gösteriyor mu?